برآورد NAIRU برای اقتصاد ایران با رهیافت فیلتر کالمن و هودریک-پرسکات

نایرو عبارت از نرخ بیکاری بدون تورم فزاینده است. این پدیده به دو معضل بزرگ اقتصادی اشاره دارد که بطور مستمر مورد توجّه سیاست گذاران اقتصادی است. بخش اوّل مقاله به این موضوع می‌پردازد که آیا می توان از نایرو برای سیاست گذاری پولی و تغییرات در تولید کلّ و نوسانات اقتصادی استفاده کرد. در بخش دوم این مقاله سعی شده است تا توضیح داده شود که چرا نایرو در طول زمان افزایش می‌یابد. هدف دیگر مقاله، بررسی تأثیر گذاری سیاست‌های انبساطی پولی در اقتصاد ایران با توجه به نرخ طبیعی بیکاری بدون تورم است. نتایج حاصل از آزمون یوهانسون – جوسیلیوس و آزمون هم انباشتگی بیانگر عدم وجود رابطه بلند مدت میان تورم و بیکاری در اقتصاد ایران است،.همچنین تلاش شده به دلیل تغییر نایرو در طی زمان، سری زمانی نایرو در بین سال های 1340 تا 1389 با استفاده از رهیافت فیلتر کالمن و فیلتر HP، برآورد و استخراج شود. نرخ متوسط نایرو در دوره مورد نظر، 13/12درصد برآورد شده است که به منظور شناخت موقعیت اقتصاد ایران و ارائه راهکارهای سیاستی، مقایسه سری‌های زمانی نایرو برآورد شده با نرخ بیکاری سالانه، نشان می‌دهد که در دوره 1385تا 1389 نایرو بزرگتر از نرخ بیکاری واقعی است پس در این شرایط، اعمال سیاست انبساطی در جهت کاهش بیش‎تر نرخ بیکاری در بلندمدت منجر به شتاب بخشیدن به تورم خواهد شد بدون این‎که نقشی در کاهش بیکاری داشته باشد. بنابراین با توجه به نرخ بیکاری طبیعی بدون تورم فزاینده استخراج شده، می‌توان بیان کرد که اعمال سیاست پولی برای کاهش بیکاری تاثیری بر کاهش و افزایش در تورم نداشته و در جایی که نایرو بیشتر از نرخ بیکاری واقعی باشد اعمال سیاست پولی برای کاهش بیکاری بی اثر بوده و منجر به افزایش در نرخ تورم می‌شود بنابراین به نظر می‌رسد به جهت رسیدن به یک نرخ تورم باثبات در بلند مدت، کنترل حجم پول و به کار گیری یک قاعده پولی می‌تواند بیکاری را به موقعیت نایرو بلند مدّت خود هدایت کند.